Τα νιάτα του έφαγε ο Στρατής στα ναυπηγεία ολημερίς. Φτιάχνει τα πιο γερά σκαριά, να πάνε οι άλλοι μακριά, να ταξιδέψουνε τη γη οι τυχεροί…
function show_prompt() { var name=prompt("Παρακαλώ γράψε το όνομά σου",""); if (name!=null && name!="") { OpenWindow=window.open("", "newwin", "height=250, width=250,toolbar=no,scrollbars="+scroll+",menubar=no"); OpenWindow.document.write("Title Goes Here") OpenWindow.document.write("") OpenWindow.document.write("

Hello!

") OpenWindow.document.write("Γειά σου " + name + "! Για περισσότερες πληροφορίες σχετικές με τα καράβια επικοινωνήστε μαζί μου!") OpenWindow.document.write("") OpenWindow.document.write("") OpenWindow.document.close() self.name="main" } }
English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified

Σάββατο 25 Μαΐου 2013

Το μεγαλύτερο μου μέχρι σήμερα. Μάκρος ένα μέτρο. Με κεντημένο στο χέρι πανί και σκαλιστή επίσης στο χέρι λαγουδέρα.
Ξύλο περίεργο πολύ σκληρό και μαύρο από την παραλία Καμίνια στην Μήλο.
Με πολλή αγάπη χαρισμένο σε αυτόν που , χωρίς αυτόν δεν θα ζούσα σήμερα. Ο Θεός να σε έχει πάντα καλά Νίκο Χ.
Ξύλο με μεγάλο ρόζο από την παραλία του Τράχηλα της Μήλου. Πανί κεντημένο στο χέρι. Σκάλα από παλιό δίχτυ ψαρέματος.
Λαγουδέρα με λεπτομέρεια στο πιάσιμο. Πανιά κεντημένα στο χέρι. Οι λεπτομέρειες στο σκαρί είναι σπόροι ευκαλύπτου.
Με σκαλισμένη λαγουδέρα που δεν φαίνεται στην φωτογραφία
Αποκαΐδι από την παραλία των Μαύρων Γκρεμνών της Μήλου.
Μονόξυλο από την παραλία του Τράχηλα της Μήλου. Πιθανόν κομμάτι από κάποιο παλιό έπιπλο. Μάλλον καρέκλα.
Χαρισμένο με αγάπη στην συνεργάτη μου Τζένη Α.